مواد غذایی حلال به تهیه محصولات غذایی مطابق با قوانین اسلامی از حوزه و یا از مزرعه تا جدول مصرف کننده اشاره دارد. به عبارت دیگر، رویکرد غذای حلال، که رویکرد کلی سیستم ایمنی غذا است، سبب خسارت و آلودگی در مواد غذایی به علت دلایل گیاهی، حیوانی، شیمیایی یا میکروبیولوژیکی نمی شود، از جمله عرضه مواد اولیه، تهیه، پردازش، استفاده از مواد افزودنی، بسته بندی، ذخیره سازی، به این معنی است که شرایطی که تمام حلقه های زنجیره غذایی را پوشش می دهد، مطابق با درک و معیار دین اسلام، تا زمان ارسال، فروش و خرید توسط مصرف کنندگان، انجام می شود.
به این ترتیب، طبق شرایط اسلامی، غذاها در شرایط بهداشتی و بهداشتی ارائه می شوند. غذاها یک معضل مذهبی را تشکیل نمی دهند.
مفهوم غذای حلال در واقع یک درک جدید را درک نمی کند. مفهوم غذای حلال نیز در کتابهای مذهبی پیش از اسلام ذکر شده است. استانداردهای کوشر و اسناد و مدارک که یهودیان در حال تلاش برای انجام دقیق حتی امروز هستند، نمونه ای واضح از این است. استفاده و مصرف مواد غذایی تولید شده بر اساس استانداردهای کوشر، برای دین یهودی معیاری نیست. استاندارد کوشر، که توسط یهودیان در آمریکا به تصویب رسیده است، در حال حاضر استاندارد جهانی غذا محسوب می شود.
در دوره عثمانی علامت غذا بر روی غذاها در سال 1860 به این معنی است که در مصرف این غذا مشکلی وجود ندارد. این تمرین، که مدتها قبل از عمل کوشر یهودیان آغاز شده بود، اولین نمونه ای از درک مدرن از گواهینامه است. علاوه بر این، مبانی این برنامه هرتز است. عمر به زمان بر می گردد
همچنین می توان گفت که مفهوم غذای حلال با اولین انسان موجود است. آدم و حوا از بهشت برای اخراج میوه درخت که خداوند آن را ممنوع کرده بود، اخراج شدند. بدین معنی است که مردم باید فقط آنچه را که توسط خدا مجاز است پذیرفته و غذا بخورند.
در مذهب یهودی، گوشت خوک، شتر و خرگوش و محصولات آنها، خاویار، تخم مرغ با لکه های خون، انواع حشرات، خزندگان و جوندگان، پرندگان ذکر شده در تورات، مقیاس های ترشی و فلفل، غیر از صدف، صدف و صدف حیوانات، هشت پا، ماهی مرکب، خرچنگ، میگو و محصولاتی که از خوردن حیوانات ممنوع است مانند محصولات شیری حلال نیستند.
در مسیحیت، به استثنای روزهای خاص، هیچ محدودیتی در استفاده از مواد غذایی وجود ندارد.
در دین اسلام، محصولات گوشت خوک و گوشت خوار، خون، حیوانات گوشتخوار، همه خزندگان و محصولاتی که از آنها گرفته شده است، همه حشرات، گوشت حیوانات مرده و مرده، لاشه، حیوانات بدون نام خدا، الکل و محصولات الکل کشت شده اند نه حلال.
امروزه به طور متوسط میلیون ها یهودی و بیش از دو میلیارد مسلمان در جهان وجود دارد. هنگامی که اکثریت مسلمانان کشور را ترک می کنند، کوشر گوشت قرمز و محصولات را مصرف می کند.
چرا استاندارد غذای حلال مورد نیاز است؟
استانداردهای امروز به عنوان زبان مشترک تجارت بین المللی پذیرفته می شوند. تنها راه رقابت در بازارهای ملی و بین المللی، تولید مطابق با این استانداردها است. در عین حال، به عنوان یک نتیجه از تلاش برای استفاده از منابع طبیعی در کارآمد ترین روش، استاندارد سازی تبدیل به یک ضرورت، نه یک لوکس برای افراد و سازمان ها است.
بنابراین، افرادی که در مورد سلامتی خود در سراسر جهان فکر می کنند، صرفنظر از باورهایشان، مطابق با استانداردهای حلال تولید می شوند و محصولاتی با گواهی غذای حلال در اختیارتان قرار می دهند.
مطالعات استاندارد نیز از لحاظ داشتن یک جهان زندگی بهتر برای نسل های آینده بسیار مهم است. امروزه منبع بسیاری از بیماری هایی که سلامت انسان را تهدید می کنند، غذاهای خوراکی و دودی و مواد افزودنی مورد استفاده در تولید آنها است.
هدف از استاندارد غذایی غذای حلال و گواهی غذای حلال، اطمینان از تولید غذاهای سالم، مغذی و بهداشتی توسط همه تولید کنندگان مواد غذایی در کشور و جهان در زنجیره تولید غذا، مطابق با احکام مذهب مواد غذایی ممنوعه و حلال در طول تولید و مطابق با قوانین اسلامی است. و جلوگیری از آسیب به طبیعت.
صدور گواهینامه مطابقت اسلامی حلال در جهان کار می کند
شورای جهانی حلال (WHC) در 2002 در جاکارتا، اندونزی تاسیس شد. استانداردهای حلال استفاده شده توسط کشورهای مسلمان در سراسر جهان توسط این سازمان طراحی شده است. در شورای جهانی حلال، که دارای اعضای نزدیک به 60 است، هر سازمان عضو، مطابق با اساسنامه، به یکدیگر متکی است. علاوه بر این، هر کشوری دارای استانداردهای حایل خود است.
سازمان دیگری بنیاد جهانی هال (WHF) است که مقر آن در مالزی قرار دارد. هدف اصلی این بنیاد، تبدیل شدن به یک سازمان معتبر سازمان ملل و آماده سازی یک استاندارد غذایی غذای حلال در میان کشورهای جهان است.
مالزی اولین کشور در جهان است که صدور گواهی غذای حلال را صادر کند. در این کشور مطالعات مواد غذایی حلال توسط اداره توسعه اسلامی دولت مالزی (Jabatan Kemajuan Islam Malaysia JAKIM) انجام می شود.
در مالزی، که 60 درصد جمعیت مسلمان است، اخذ گواهی غذای حلال برای بسیاری از شرکت های ملی و بین المللی بسیار مهم است.
سازمان دیگری به نام "انجمن جهانی حلال" وجود دارد که در مالزی نیز مستقر است. این سازمان به طور کلی در بازار کالاهای گواهی شده حلال شرکت دارد.
علاوه بر این، موسسات مالزی وجود دارد که مطالعات علمی و فنی و تحقیقات مربوط به تولید مواد غذایی حلال را انجام می دهند.
در نیمه دوم سال 2000، سازمان های غیر دولتی در ترکیه برای تولید و صدور مواد غذایی حلال از طریق انجمن ها و موسسات تاسیس شده اند. در سال 2005، انجمن GIMDES (انجمن تحقیقات و صدور گواهینامه مدیریت مواد غذایی و نیازها) تاسیس شد. این انجمن بعدا عضو و توسط سازمان های ملی و بین المللی تأیید شد. در 2009، استاندارد غذای حلال توسط GIMDES صادر شد و گواهی غذای حلال صادر شد. این مطالعه اولین بار در کشور ماست و بسیار مهم است.
هنگامی که موسسه استاندارد ترکیه در ماه ژوئیه 2011 شروع به صدور گواهی غذای حلال کرد، مطالعات هویت رسمی دریافت کردند.
در 2013، شورای جهانی حلال (WHC) در استانبول تشکیل شد. این جلسه توسط شرکت های غیر دولتی 20 از مالزی، ایالات متحده آمریکا، فیلیپین، روسیه، آفریقای جنوبی، کنیا، کانادا، بنگلادش، تانزانیا، مالاوی و ایتالیا حضور یافت. هدف اصلی این نشست، نهایی کردن استاندارد بین المللی هلال بود که تمام کشورهای اسلامی می توانستند به طور مشترک پی ببرند.
موسسه استاندارد و مترولوژی کشورهای اسلامی که مقر آن در استانبول است، همچنان به کار بر روی این استاندارد ادامه می دهد. در میان کشورهای اسلامی نزدیک به 60، تنها کشورهای 11 در این مطالعات شرکت می کنند. مالزی، که پیشگام در زمینه غذای آناک حلال در نظر گرفته می شود، در این مطالعات شرکت نمی کند.
امروزه هنوز گواهینامه ملی حلال پذیرفته شده توسط کشورهای مسلمان در جهان وجود ندارد. اگر چه مطالعات صدور گواهینامه توسط تعدادی از سازمان های وابسته یا مستقل انجام می شود که همانطور که در بالا شرح داده شده است، هیچ سیستمی وجود ندارد، به عنوان مثال، سیستم کوشر یهودی. در حال حاضر مطالعات در این زمینه در کشور ما توسط انجمن تحقیقات و صدور گواهینامه غذا و نیازها (GIMDES) و موسسه استاندارد ترکیه انجام شده است.
مطالعات موسسه استاندارد ترکیه
مطالعات جدی در مورد غذای حلال توسط انجمن ها و بنیادهای ایجاد شده در کشور ما با این درک در سال های 2000 آغاز شده است. با این حال، اگر چه برخی از برنامه های کاربردی در حال انجام است، می توان گفت که استانداردهای بین المللی مواد غذایی حلال به طور کامل توسعه یافته است.
در نتیجه مطالعات انجام شده تحت رهبری سازمان همکاری اسلامی، سه استاندارد که پایه مطالعات صدور گواهینامه مواد غذایی حلال خواهد بود تعیین شده و این سه استاندارد پذیرفته شده و در جلسه کشورهای عضو موسسه استاندارد و مترولوژی کشورهای اسلامی پذیرفته شده است. این استانداردها بعدها توسط موسسه استاندارد ترکیه در 2011 منتشر شد و با شرایط کشور ما سازگار بود. این سه استاندارد عبارتند از:
• TS OIC / SMIIC 1: راهنمای عمومی 2011 غذای حلال
• TS OIC / SMIIC 2: راهنمایی برای سازمان های صدور گواهینامه Xalum
• TS OIC / SMIIC 3: راهنمای آژانس اعتباردهی صدور مجوز 2011 برای صدور گواهینامه های حلال
موسسه استاندارد ترکیه از 2011 بر اساس این استانداردها گواهی غذای حلال را تأمین می کند.
به موازات این تلاش ها، در 2013، با تصمیم مشترک کشورهای عضو اتحادیه اروپا، کمیته پروژه غذای حلال CEN / TC 425 تاسیس شد. کار این کمیته، که عضو آن ترکیه است، هنوز انجام نشده است.
اصول استانداردهای غذایی حلال چیست؟
اصول اساسی استانداردهای غذای حلال که اساس بررسی های صدور گواهینامه مطابقت با حائل اسلامی می تواند به شرح زیر توضیح داده شود:
• استانداردهای غذایی حلال به منظور حصول اطمینان از اینکه غذا نه تنها مطابق با الزامات دین است، بلکه همچنین از لحاظ بهداشتی و کیفیت بهداشت و ارزش های انسانی است.
• استانداردهای غذای Haram نه تنها برای اطمینان از اینکه مواد غذایی مطابق با الزامات مذهب نیست، بلکه از لحاظ بهداشتی و کیفیت بهداشت و ارزش های انسانی نیز هدف قرار می گیرد.
• حلال به معنای مقررات مذهبی و مقررات قانونی است. بسیاری از غذاها و غذاها که در قرآن و حدیث ممنوع نیست ممنوع است، حلال است.
• حرم به معنای ممنوعیت قوانین مذهبی و مقررات قانونی است. مذهبی ممنوع مواد غذایی ممنوعه و گناه را ممنوع کرده است.
امروزه استانداردهای ایزو مدیریت ایمنی مواد غذایی ایزو 22000 پایه ای برای مطالعات گواهینامه مواد غذایی حلب است. علاوه بر ابعاد تحلیلی و شرایط بهداشتی این سیستم، الزامات قوانین اسلامی نیز مورد توجه قرار گرفته و ارزیابی انطباق موازی صورت گرفته است.
چگونگی اعمال استانداردهای غذایی حلال
استانداردهای غذایی حلال برای تولید غذا مطابق با باورهای مصرف کنندگان مسلمان مورد نیاز است. به صورت عددی، بیش از دو میلیارد مسلمان در جهان وجود دارد و اکثر آنها می خواهند با غذای حلال تغذیه شوند. استاندارد HACCP و استاندارد ایزو 22000، که قبلا مکان مهمی در بخش مواد غذایی داشتند، به طور کامل با مفهوم حلال مطابقت ندارد، که از سلامت و طبیعت انسان محافظت می کند و همچنین با هدف تولید محصولات با کیفیت برای تولید کنندگان و تمام مشاغل در زنجیره غذایی است. . جنبه های تطبیقی تنها مربوط به تمیز کردن و بهداشت مواد غذایی استاندارد است. با این حال، استاندارد غذای حلال به طور مستقیم مربوط به اینکه محصولات غذایی و مواد افزودنی آنها از نظر اصول مذهبی حلال است یا خیر.
موسسه استانداردهای ترکیه از 2011 مطالعات گواهینامه انجام داده است. در این راستا، TS OIC / SMIIC 1: استاندارد 2011 عمومی غذا حلال و گواهینامه محصول TSE بر اساس گواهینامه غذایی حلال است. این راهنمای عمومی Halal Food توسط موسسه استاندارد و مترولوژی کشورهای اسلامی تهیه شده است.
به طور خلاصه، مطالعات انطباق با حائل اسلام، به لحاظ انطباق کامل با اصول مذهبی از لحاظ غذا، مواد اولیه و افزودنی ها، روش های آماده سازی و پردازش، شرایط بهداشتی و بهداشتی و قوانین ایمنی است.
استانداردهای مواد غذایی حلال برای همه شرکت های فعال در زمینه محصولات گوشتی، محصولات غلات، روغن های گیاهی و حیوانی، محصولات شکر و شیرینی، نوشابه های غیر الکلی، غذاهای اصلاح شده ژنتیکی، مواد غذایی، مواد بسته بندی و غیره، بسته به نوع فعالیت شرکت، اعمال می شود. .
سازمان ما TÜRCERT Technical Control & Certification Inc.آماده است تا با هر گونه شک و تردید در مورد صدور گواهینامه مطابقت با حائل اسلامی، کمک کند.